TINGOYESA

Mediterrane Mini-ezels


Over de Mini-EZEL


Eeuwenlang kwamen er op de Italiaanse eilanden Sardinië en Sicilië ezeltjes voor, die kleiner waren dan de ezels in andere streken. Deze kleine dieren waren zeer goed aangepast aan de schrale omstandigheden en de smalle paadjes op deze eilanden. In de loop van de twintigste eeuw werden, net zoals elders het geval was, ook deze ezeltjes geleidelijk verdrongen door de toenemende mechanisatie.

Gelukkig werd dit bijzondere ras in 1929 "ontdekt" door de Amerikaanse beurshandelaar Robert Green tijdens een bezoek aan Europa. Hij was zeer gecharmeerd van deze kleine, volgzame dieren en besloot er een aantal naar Amerika te laten verschepen. Later volgden meer Amerikanen die mini-ezels naar de USA importeerden, en zo ontstond een bloeiende fokkerij. Men selecteerde behalve op een goede bouw, vooral ook op een kleine maat en een vriendelijk karakter. Om wat meer kleur in de oorspronkelijk vooral grijs-bruine populatie te verkrijgen, werden andere ezelrassen ingekruist. Zo ontstond een klein, uitzonderlijk vriendelijk en mensgericht, veelkleurig ras van mini-ezels. Momenteel zijn in het land van oorsprong de mini-ezels vrijwel verdwenen. Bijna alle Mediterrane Mini-ezels, ook in Europa, stammen af van de Amerikaanse fokkerij.

Niet elke kleine ezel is een Mediterrane Mini-ezel. Alleen wanneer beide ouders als Mediterrane Mini-ezel zijn geregistreerd, wordt een nakomeling ook als zodanig ingeschreven.

De maximale schouderhoogte van de Mediterrane Mini-ezel is 36 inch, oftewel 91,44 cm. De Nederlandse Stamboekvereniging VNE hanteert op dit moment voor de Mini-ezel een ondergrens van 73,75 cm voor hengsten en 76 cm voor merries. In Amerika, en steeds meer ook in Europa, is er echter een toenemende vraag naar kleinere ezeltjes. Mediterrane Mini-ezels kleiner dan ongeveer 75 cm/ 30 inch worden micro-mini's genoemd. Dit is geen apart ras; het zijn allemaal Mediterrane Mini-ezels. Het door de VNE gehanteerde onderscheid in 2 categorieën (mini's en micro's) is kunstmatig.

Is een mini-ezel iets voor jou?

De vraag moet eigenlijk luiden: is een stel mini-ezels iets voor jou? Want een ezel hou je nooit alleen; ezels hebben absoluut gezelschap van soortgenoten nodig. Een geit, schaap, koe of varken voldoet niet als gezelschap. Een paard of pony in uitzonderlijke situaties misschien wel, maar over het algemeen geldt, dat je minimaal twee ezels samen moet houden.

Het is belangrijk dat je, voordat je tot de aanschaf van mini-ezels overgaat, de voors en tegens goed overweegt. We zetten er een paar voor je op een rijtje.

Waarom wel?

Als je een weiland hebt, een deugdelijke stal en voldoende tijd, dan zijn mini-ezels geweldig leuke dieren om te hebben, in onze ervaring leuker dan schapen, geiten en (zelfs) varkens. Ze zijn gewoonlijk erg mensgericht en aanhankelijk, zijn graag in je gezelschap en zijn betrouwbaar en zachtaardig.

Men vraagt ons wel  eens, wat je nu eigenlijk met een mini-ezel kunt. Nou, er zijn heel veel mogelijkheden om iets met je ezel te doen. Bij voorbeeld mennen:

(foto boven Cedar Creek Farm, foto onder Sally Armstrong and the Donkey-Oaties)

Zoals je ziet, is dit zelfs voor de kleinste mini's goed mogelijk. Zelf hebben we ons hieraan nog niet gewaagd. Wij vinden het wel leuk om af en toe met onze ezels te gaan wandelen, en de ezeltjes genieten daar ook erg van.

Berijden is ook mogelijk. Mini-ezels werken (net als grotere ezels) graag voor je. Natuurlijk is hun geringe grootte een beperking. Je kunt ervan uitgaan dat een ezel gemakkelijk en veilig 20% van zijn lichaamsgewicht kan dragen. Een gewone mini-ezel kan derhalve meestal wel een kind van 20 à 25 kg dragen. Een micro-mini natuurlijk minder.

Zo zijn er nog meer mogelijkheden, waaronder het deelnemen aan shows/ keuringen, springen enzovoorts. De meeste mini-ezels dienen echter voornamelijk als gezelschapsdier, omdat ze zo leuk en zo lief zijn..

Waarom niet?

Er zijn meerdere goede redenen om van het aanschaffen van mini-ezels af te zien. Tijd is een hele belangrijke. Ezels hebben verzorging en aandacht nodig, elke dag, meerdere malen per dag. Ook in je vakantie. Wanneer je je aan het oriënteren bent en je bezoekt mini-ezelfokkers, dan is het helemaal geweldig, de interactie met die nieuwsgierige knuffelige dieren...

Maar wanneer je je eigen ezeltjes hebt, ben je misschien wel meer tijd bezig met de dagelijkse klussen zoals het opruimen van de forse hoeveelheden mest die je lievelingen produceren, dan met knuffelen ...

Geld kan ook een reden zijn om geen mini-ezels te nemen. Stamboek Mediterrane Mini's zijn niet goedkoop in aanschaf, en Micro-mini's al helemaal niet. Daar staat natuurlijk tegenover dat ezeltjes met wat geluk en goede verzorging wel 30 tot 35 jaar kunnen worden. Duur in de kost zijn ze niet, het zijn sobere dieren. Houd echter ook rekening met bijkomende kosten. Vooral de dierenartskosten kunnen, als je pech hebt, behoorlijk in de papieren lopen. In elk geval zijn er de kosten van jaarlijkse inentingen, mestonderzoek en ontwormen. Hopelijk blijft het daarbij, maar je weet nooit.. Verder hebben ezels regelmatig een hoefsmid nodig. Hoe vaak, hangt onder meer af van de hoeven van je ezels en de ondergrond waarop ze lopen. Onze hoefsmid Jorick (zie LINKS-pagina) komt minimaal 4x per jaar. Hieronder is hij afgebeeld met zijn charmante assistente Eleanor.

Daarnaast heeft het gebit van je ezels in elk geval vanaf een jaar of drie af en toe controle nodig. Vaak onstaan er haken op de kiezen, die weggevijld moeten worden. Hoe vaak dat moet, is ook weer verschillend. Bij ons komt de ezeltandarts 1x per jaar.

Genoeg om over na te denken dus...


Mocht je desondanks toch overstag gaan, bedenk dan wel: ze zijn extreem verslavend!